Το μεγαλοπρεπές «βέλος» που κοσμούσε την κορυφή της για πάνω από 8 αιώνες, τυλίγεται στις φλόγες και η πτώση του πληγώνει τόσο τη Γαλλία, όσο και κάθε άνθρωπο που αντικρίζει το φρικτό θέαμα, είτε από κοντά, είτε από τους δέκτες του.
Η Παναγία των Παρισίων, ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, μια κατασκευή με «σώμα και ψυχή» τραυματίζεται ανεπανόρθωτα. Η πυρκαγιά στον ιστορικό καθολικό ναό προκαλεί θλίψη και σοκ. Ο τόπος που έχει δοξαστεί μέσα από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και την ίδια την ιστορία, το σύμβολο ενότητας και εθνικής υπερηφάνειας και αλληλεγγύης για τους Γάλλους υπέστη ένα ακόμα χτύπημα στα 856 χρόνια ζωής του και πλέον πολιτικοί και ισχυρά οικονομικώς ιδρύματα θα επιχειρήσουν να την «αναγεννήσουν από τις στάχτες της».
Οι ιστορίες και τα μυστικά που κρύβει πίσω από τα πανέμορφα βιτρό, τα εμβληματικά αγάλματα και την απαράμιλλη αρχιτεκτονική της χρειάζονται τόμους για να αναλυθούν. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια γεγονότα που προκαλούν το ενδιαφέρον για τον Καθεδρικό Ναό του Παρισιού που έχει ξεπεράσει σε δημοτικότητα και τον Πύργο του Άιφελ.
1.Είχε καταστραφεί ξανά
Χρειάστηκαν περίπου 170 χρόνια για να ολοκληρωθεί (1345), ενώ κατά τη Γαλλική Επανάσταση καταστράφηκε ολοσχερώς και ανακαινίστηκε κατά την περίοδο 1841-1864. Το αποτέλεσμα είναι ένα θεόρατο κτίριο, μήκους 128 μέτρων, με δύο ψηλούς πύργους 69 μέτρων, η χωρητικότητα του οποίου αγγίζει τα 9.000 άτομα.
2.Ο Κουασιμόδος ήταν αληθινός
Αντίθετα µε ό,τι πιστευόταν έως τώρα, φαίνεται ότι ο καµπούρης της Παναγίας των Παρισίων ήταν υπαρκτό πρόσωπο.
Περί το 1820, ο βρετανός γλύπτης Χένρι Σίµπσον προσελήφθη στην αναστήλωση του καθεδρικού ναού του Παρισιού, της περίφηµης Νοτρ Νταµ ντε Παρί. Αλλά ο Σίµπσον, όπως άλλωστε και ο Ουγκώ, ήταν γραφοµανής. Στους επτά τόµους των αποµνηµονευµάτων του, στους οποίους ενέκυψε ένας λονδρέζος αρχειοθέτης της Τέιτ Γκάλερι, ο Αντριαν Γκλιου, ανακαλύφθηκε µια αναφορά σε κάποιον καµπούρη γλύπτη µε άγνωστο επίθετο, ο οποίος δούλευε στο εργοτάξιο του ενός από τα δύο νησάκια του Σηκουάνα στο κέντρο του Παρισιού, του Ιλ ντε λα Σιτέ.
3.Οι στέψεις
Κατά τη διάρκεια της φημισμένης ζωής της, η Notre Dame υπήρξε τόπος πολλών επίσημων τελετών, συμπεριλαμβανομένου του The Crown of Thorns που τοποθετήθηκε στον καθεδρικό ναό το 1239 από τον St Louis. Η στέψη του Henri VI της Αγγλίας, η στέψη της Μαρία Α΄ της Σκωτίας, της βασίλισσας της Γαλλίας και του αυτοκράτορα Ναπολέοντα, όταν κατέλαβε το στέμμα για τον εαυτό του και στη συνέχεια για την αυτοκράτειρά του Josephine, έγιναν εδώ.
4.Αγάλματα και έργα τέχνης
Διάσημα είναι και τα αγάλματα-δαίμονες (gargouilles) που βρίσκονται περιμετρικά στα ψηλά σημεία του καθεδρικού ναού. Τα gargouilles άλλοτε έχουν διακοσμητικό ρόλο και άλλοτε χρησιμεύουν ως υδρορροές για να προστατεύουν τα εξωτερικά τοιχώματα του ναού από το νερό της βροχής. Τα σημεία του ναού που είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής, είναι η πύλη με τον τεράστιο Ρόδακα στο πάνω μέρος της και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα ξεχωριστά γλυπτά και κυρίως ο εσωτερικός διάκοσμος, με τα έξοχα παράθυρα, υαλογραφικής τέχνης, τα περίφημα «Βιτρό».
5.Χολιγουντιανή «παρέλαση»
Τεράστιες προσωπικότητες του αμερικανικού και όχι μόνο κινηματογράφου έχουν κάνει… παρέλαση μπροστά από την «Παναγία των Παρισίων» για τις ανάγκες ταινιών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν εκείνα των Τζιν Κέλλυ, Όντρι Χέπμπορν, Ζαν Πωλ Μπελμοντό, Γούντι Άλεν και πολλών ακόμα που γύρισαν τουλάχιστον μια σκηνή με φόντο, δίπλα ή/ και πάνω στον Καθεδρικό Ναό.
Οι δύο «προβλέψεις»
Η φωτιά στον ιστορικό ναό ήταν κάτι το οποίο είχε προβλεφθεί σε δύο διαφορετικές περιόδους στο παρελθόν. Αρχικά, ο διάσημος Γάλλος μυθιστοριογράφος και δραματουργός Βίκτωρ Ουγκό, στο έργο του «Η Παναγία των Παρισίων» που γράφτηκε το 1831 σε μια μεγάλη φωτιά η οποία μοιάζει σε ανατριχιαστικό βαθμό με αυτή της περασμένης Δευτέρας. «....Όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς το πιο ψηλό μέρος της εκκλησίας. Αυτό που έβλεπαν ήταν κάτι συγκλονιστικό. Μια μεγάλη φλόγα υψωνόταν ανάμεσα στους δύο πύργους, με ανεμοστρόβιλους και σπινθήρες, μια τεράστια και ανεξέλεγκτη φλόγα, η οποία πότε φαινόταν και πότε χανόταν από τον πυκνό καπνό...»
Παράλληλα, ο Ουγκό υπογράμμιζε την ανάγκη να υπάρξει μέριμνα για τα ιστορικά μνημεία, καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα της εποχής του, δόθηκε το έναυσμα για να ξεκινήσουν τα έργα αποκατάστασης και αναστήλωσης, της Νοτρ Νταμ.
Μια πιο σύγχρονη πρόβλεψη ήταν εκείνη της ταινίας του 1995 με τίτλο «πριν το ηλιοβασίλεμα» και πρωταγωνιστές τους Ίθαν Χοκ και Ζουλί Ντελπί. Κατά τη διάρκεια ενός διαλόγου του ζευγαριού στην ταινία, ο Χοκ ανέφερε το εξής: «πρέπει να σκεφτείς πως η Νοτρ Νταμ θα εξαφανιστεί μια μέρα».
Μπορεί να μην ισοπεδώθηκε, αλλά δεδομένα ένα κομμάτι της που εμπεριείχε τη δική του «μαγεία» βυθίστηκε στη δίνη του χρόνου.
3.Οι στέψεις
Κατά τη διάρκεια της φημισμένης ζωής της, η Notre Dame υπήρξε τόπος πολλών επίσημων τελετών, συμπεριλαμβανομένου του The Crown of Thorns που τοποθετήθηκε στον καθεδρικό ναό το 1239 από τον St Louis. Η στέψη του Henri VI της Αγγλίας, η στέψη της Μαρία Α΄ της Σκωτίας, της βασίλισσας της Γαλλίας και του αυτοκράτορα Ναπολέοντα, όταν κατέλαβε το στέμμα για τον εαυτό του και στη συνέχεια για την αυτοκράτειρά του Josephine, έγιναν εδώ.
4.Αγάλματα και έργα τέχνης
Διάσημα είναι και τα αγάλματα-δαίμονες (gargouilles) που βρίσκονται περιμετρικά στα ψηλά σημεία του καθεδρικού ναού. Τα gargouilles άλλοτε έχουν διακοσμητικό ρόλο και άλλοτε χρησιμεύουν ως υδρορροές για να προστατεύουν τα εξωτερικά τοιχώματα του ναού από το νερό της βροχής. Τα σημεία του ναού που είναι άξια ιδιαίτερης προσοχής, είναι η πύλη με τον τεράστιο Ρόδακα στο πάνω μέρος της και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα ξεχωριστά γλυπτά και κυρίως ο εσωτερικός διάκοσμος, με τα έξοχα παράθυρα, υαλογραφικής τέχνης, τα περίφημα «Βιτρό».
5.Χολιγουντιανή «παρέλαση»
Τεράστιες προσωπικότητες του αμερικανικού και όχι μόνο κινηματογράφου έχουν κάνει… παρέλαση μπροστά από την «Παναγία των Παρισίων» για τις ανάγκες ταινιών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν εκείνα των Τζιν Κέλλυ, Όντρι Χέπμπορν, Ζαν Πωλ Μπελμοντό, Γούντι Άλεν και πολλών ακόμα που γύρισαν τουλάχιστον μια σκηνή με φόντο, δίπλα ή/ και πάνω στον Καθεδρικό Ναό.
Οι δύο «προβλέψεις»
Η φωτιά στον ιστορικό ναό ήταν κάτι το οποίο είχε προβλεφθεί σε δύο διαφορετικές περιόδους στο παρελθόν. Αρχικά, ο διάσημος Γάλλος μυθιστοριογράφος και δραματουργός Βίκτωρ Ουγκό, στο έργο του «Η Παναγία των Παρισίων» που γράφτηκε το 1831 σε μια μεγάλη φωτιά η οποία μοιάζει σε ανατριχιαστικό βαθμό με αυτή της περασμένης Δευτέρας. «....Όλα τα βλέμματα στράφηκαν προς το πιο ψηλό μέρος της εκκλησίας. Αυτό που έβλεπαν ήταν κάτι συγκλονιστικό. Μια μεγάλη φλόγα υψωνόταν ανάμεσα στους δύο πύργους, με ανεμοστρόβιλους και σπινθήρες, μια τεράστια και ανεξέλεγκτη φλόγα, η οποία πότε φαινόταν και πότε χανόταν από τον πυκνό καπνό...»
Παράλληλα, ο Ουγκό υπογράμμιζε την ανάγκη να υπάρξει μέριμνα για τα ιστορικά μνημεία, καυτηριάζοντας τα κακώς κείμενα της εποχής του, δόθηκε το έναυσμα για να ξεκινήσουν τα έργα αποκατάστασης και αναστήλωσης, της Νοτρ Νταμ.
Μια πιο σύγχρονη πρόβλεψη ήταν εκείνη της ταινίας του 1995 με τίτλο «πριν το ηλιοβασίλεμα» και πρωταγωνιστές τους Ίθαν Χοκ και Ζουλί Ντελπί. Κατά τη διάρκεια ενός διαλόγου του ζευγαριού στην ταινία, ο Χοκ ανέφερε το εξής: «πρέπει να σκεφτείς πως η Νοτρ Νταμ θα εξαφανιστεί μια μέρα».
Μπορεί να μην ισοπεδώθηκε, αλλά δεδομένα ένα κομμάτι της που εμπεριείχε τη δική του «μαγεία» βυθίστηκε στη δίνη του χρόνου.
