Μια ομάδα αστροφυσικών φαίνεται πως έχει ολοκληρώσει την πλέον ακριβή μέτρηση φωτεινότητας στο σύμπαν μελετώντας δεδομένα εκατοντάδων blazars δίνοντας μας έτσι τη δυνατότητα μέτρησης του συνολικού φωτός στο παρατηρήσιμο σύμπαν.
Τα δεδομένα που μελέτησε η ομάδα των αστροφυσικών έρχεται από τουλάχιστον 700 blazars, τα οποία είναι εκρήξεις γάμα ακτινοβολίας από μαύρες τρύπες. Έχουν διαπιστώσει πως τα blazars μας δείχνουν τη φωτεινότητα της ακτινοβολίας υπόβαθρου μεταξύ των γαλαξιών.
Όταν λοιπόν η ακτινοβολία γάμμα κάνει εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια να φτάσει στη Γη, εμείς μπορούμε να δούμε τα πραγματικά επίπεδα φωτός του παρελθοντικού σύμπαντος.
Σύμφωνα λοιπόν με τη μελέτη των αστροφυσικών με την προϋπόθεση ότι θα σβήσουμε κάθε τεχνικό φως στη Γη, αλλά θα αφαιρέσουμε από τον ουρανό όλα τα άστρα του γαλαξία μας ώστε να μην επηρεάζουν τη φωτεινότητα του νυκτερινού ουρανό τότε το σύμπαν θα είχε τη φωτεινότητα μιας λάμπας ισχύος 60 Watts, τη οποία θα κοιτάει κάποιος από απόσταση 2,5 μιλίων ή αλλιώς 4 χιλιομέτρων.
Ας σημειώσουμε πως η παραπάνω μέτρηση αφορά το 90% του σύμπαντος που είναι παρατηρήσιμο, οπότε λείπει το υπόλοιπο 10%, δεν περιλαμβάνει το γαλαξία μας - πρακτικά χωρίς να επηρεάζεται η μέτρηση από αυτό - ενώ δεν περιλαμβάνει και μετρήσεις για το φως που αντανακλάται σε διαστημική σκόνη και εκπέμπεται και πάλι ως υπέρυθρο.
Όπως γίνεται αντιληπτό η φωτεινότητα του σύμπαντος έτσι και αλλιώς είναι εξαιρετικά χαμηλή, παρόλα αυτά δεν επικρατεί το σκοτάδι.
Το απλοϊκό ερώτημα που έχει τεθεί και λέει γιατί ο νυκτερινός ουρανός είναι τόσο σκοτεινός ενώ είναι γεμάτος από αστέρια, προφανώς και έχει εξήγηση και αυτή είναι οι τεράστιες αποστάσεις όπου πρακτικά κάνουν το σύμπαν μας σχεδόν άδειο, παρά τους αμέτρητους γαλαξίες με δισεκατομμύρια άστρα.
Πηγή
