Δυναμική και ασυμβίβαστη, η Αμερικανίδα Hopper δεν άφηνε καμιά προσπάθεια να πέσει στο κενό. Γεννημένη μαχήτρια, ήρθε στον κόσμο στις αρχές του 20ου αιώνα, συγκεκριμένα στις 9 Δεκέμβρη του 1906, και έφυγε το Γενάρη του 1992, πριν η νέα χιλιετία αρχίσει να ξεπροβάλλει στον ορίζοντα.
Η μητέρα της κατάφερε να της μεταδώσει τη βαθιά αγάπη που έτρεφε για τα μαθηματικά. Και κάπως έτσι, η Grace ήρθε αντιμέτωπη με την πρώτη απογοήτευση της ζωής της. Τα Λατινικά της στέρησαν την είσοδο στο Vassar College, όμως δεν της στέρησαν και την επιθυμία να προσπαθήσει μέχρι να τα καταφέρει. Το 1924 ο κόπος της απέδωσε καρπούς και τελικά κέρδισε μία θέση ανάμεσα στους φοιτητές του Κολλεγίου, στις αίθουσες του οποίου επρόκειτο να βρεθεί μερικά χρόνια αργότερα ως διδάσκουσα.
Την περίοδο που βρισκόταν μεταξύ των διδασκόντων στο Vassar College, κατάφερε να ολοκληρώσει το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Yale. Η είσοδος των ΗΠΑ στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της Hopper. Δήλωσε την επιθυμία της να καταταγεί στο στρατό, δεχόμενη μία νέα απόρριψη, αυτή τη φορά λόγω οριακού ύψους. Ωστόσο, δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειες. Τελικά έγινε δεκτή από το Αμερικανικό Ναυτικό, αποκτώντας το βαθμό της ανθυποπλοιάρχου.
Κατά την περίοδο της θητείας της, η Grace εργάστηκε σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που αφορούσε τους υπολογιστές Mark II και Mark III. Αυτές οι «πρωτόγονες» μηχανές, της έδωσαν την ευκαιρία να καταπιαστεί με μια πρώιμη μορφή ανάπτυξης λογισμικού. Στο πλαίσιο των ερευνών, έφερε στο προσκήνιο το μεταγλωττιστή «Flow-Matic». Σκοπός της ήταν να εντάξει τις μαθηματικές της γνώσεις στη δημιουργία μιας γλώσσας που ξέφευγε από τη δυσνόητη γλώσσα μηχανής. Αυτή η νέα γλώσσα προγραμματισμού σχεδιάστηκε με σκοπό να βρει εφαρμογή στον επιχειρηματικό κόσμο.
Τα μέσα του 20ου αιώνα βρήκαν τη Hopper να εργάζεται στη Remington Rand Corporation, ως επικεφαλής μηχανικός της ανάπτυξης του UNIVAC, χωρίς ωστόσο να έχει «σπάσει» τους δεσμούς της με το Ναυτικό.
Ακολούθησαν εναλλαγές των βαθμών της στο Ναυτικό, φτάνοντας το 1983 να προαχθεί σε Αρχιπλοίαρχο. Στα 80 της έτη κατακτά το βαθμό του Υποναυάρχου, οπότε και πέρασε στην ιστορία ως η γηραιότερη εν ενεργεία αξιωματικός του Ναυτικού.
Στην πορεία της ζωής κατάφερε να αποσπάσει πολλά βραβεία για τη συμβολή της στην ανάπτυξη λογισμικών από διάφορες οργανώσεις που ειδικεύονταν στα υπολογιστικά συστήματα.
Η Πρωτοχρονιά του 1992 ξημέρωσε με μία μεγάλη απώλεια. Η Grace Murray Hopper έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ως παρακαταθήκη το σπουδαίο έργο της, αλλά και μία φήμη αντάξια των επιτευγμάτων της, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για κάθε πλάσμα που μάχεται με όπλα δυσανάλογα εκείνων που απαιτούσαν οι στόχοι του.
Πίστευε στις ιδέες της και δεν άφηνε τα εμπόδια να την απογοητεύσουν και να την αποπροσανατολίσουν. Κοιτούσε πάντα μπροστά και προχωρούσε, χωρίς να επικεντρώνεται στα «όχι» που συχνά ξεπρόβαλαν σε σχεδόν κάθε της προσπάθεια.
Κατά την περίοδο της θητείας της, η Grace εργάστηκε σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που αφορούσε τους υπολογιστές Mark II και Mark III. Αυτές οι «πρωτόγονες» μηχανές, της έδωσαν την ευκαιρία να καταπιαστεί με μια πρώιμη μορφή ανάπτυξης λογισμικού. Στο πλαίσιο των ερευνών, έφερε στο προσκήνιο το μεταγλωττιστή «Flow-Matic». Σκοπός της ήταν να εντάξει τις μαθηματικές της γνώσεις στη δημιουργία μιας γλώσσας που ξέφευγε από τη δυσνόητη γλώσσα μηχανής. Αυτή η νέα γλώσσα προγραμματισμού σχεδιάστηκε με σκοπό να βρει εφαρμογή στον επιχειρηματικό κόσμο.
Τα μέσα του 20ου αιώνα βρήκαν τη Hopper να εργάζεται στη Remington Rand Corporation, ως επικεφαλής μηχανικός της ανάπτυξης του UNIVAC, χωρίς ωστόσο να έχει «σπάσει» τους δεσμούς της με το Ναυτικό.
Ακολούθησαν εναλλαγές των βαθμών της στο Ναυτικό, φτάνοντας το 1983 να προαχθεί σε Αρχιπλοίαρχο. Στα 80 της έτη κατακτά το βαθμό του Υποναυάρχου, οπότε και πέρασε στην ιστορία ως η γηραιότερη εν ενεργεία αξιωματικός του Ναυτικού.
Στην πορεία της ζωής κατάφερε να αποσπάσει πολλά βραβεία για τη συμβολή της στην ανάπτυξη λογισμικών από διάφορες οργανώσεις που ειδικεύονταν στα υπολογιστικά συστήματα.
Η Πρωτοχρονιά του 1992 ξημέρωσε με μία μεγάλη απώλεια. Η Grace Murray Hopper έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ως παρακαταθήκη το σπουδαίο έργο της, αλλά και μία φήμη αντάξια των επιτευγμάτων της, αποτελώντας πηγή έμπνευσης για κάθε πλάσμα που μάχεται με όπλα δυσανάλογα εκείνων που απαιτούσαν οι στόχοι του.
Πίστευε στις ιδέες της και δεν άφηνε τα εμπόδια να την απογοητεύσουν και να την αποπροσανατολίσουν. Κοιτούσε πάντα μπροστά και προχωρούσε, χωρίς να επικεντρώνεται στα «όχι» που συχνά ξεπρόβαλαν σε σχεδόν κάθε της προσπάθεια.
