Π. ΦιλοσίδουΓνωρίζουμε τα σπουδαία επιτεύγματά τους, όμως πώς να ήταν άραγε ως παιδιά; Ο Picasso ήταν καλός στη ζωγραφική – όχι στην ορθογραφία. Ο Einstein στη φυσική, όχι στα Γαλλικά. Και ο Beethoven καλός στη μουσική, όχι στα μαθηματικά!
Ας «ξεσκονίσουμε» λίγο τα παιδικά τους χρόνια για να τους μάθουμε καλύτερα!
𝓟 𝓪 𝓫 𝓵 𝓸 𝓟 𝓲 𝓬 𝓪 𝓼 𝓼 𝓸
Ο Pablo Picasso γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1881 στη Μάλαγα της Ισπανίας. Μητέρα του ήταν η María Picasso y López και πατέρας του ο Don José Ruiz y Blasco – σπουδαίος ζωγράφος. Ο Pablo δεν ήταν ποτέ και ο «πρώτος μαθητής». Για την ακρίβεια, δεν ήταν καθόλου καλός στα μαθήματα. Αλλά τι σημασία είχε εφόσον, από πολύ μικρός, άρχισε να ζωγραφίζει και να δείχνει δείγματα του ταλέντου του;
Η πρώτη επαφή
Τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής τα έλαβε από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν σπουδαίος ζωγράφος της εποχής και καθηγητής Καλών Τεχνών. Ο Pablo ήταν τόσο ταλαντούχος που ήδη, στα 13 του χρόνια, άρχισε να ανταγωνίζεται το ταλέντο του πατέρα του!
Το 1895 μετακόμισαν οικογενειακώς στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, όπου κι έγινε δεκτός στην τοπική Ακαδημία Καλών Τεχνών (La Llotja). Επειδή όμως μιλάμε για ένα… ανήσυχο πνεύμα, οι αυστηροί κανόνες της σχολής τον έπληξαν.
Έτσι, άρχισε να μην πηγαίνει στα μαθήματα, αλλά να περιπλανιέται στους δρόμους της Βαρκελώνης, σκιαγραφώντας ό,τι παρατηρούσε γύρω του. Να σημειώσουμε εδώ πως την ίδια χρόνια, όταν ήταν μόλις 14 ετών, το έργο του «Επιστήμη και Συμπόνια» έλαβε διάκριση στην Έκθεση Καλών Τεχνών της Μαδρίτης. Μάλιστα, στο συγκεκριμένο πίνακα, για το πρόσωπο του γιατρού είχε ποζάρει ο πατέρας του!
Το 1897 μετακόμισε στη Μαδρίτη, προκειμένου να παρακολουθήσει τη Βασιλική Ακαδημία «Σαν Φερνάντο». Κι εκεί, δεν άργησε να αποδείξει το ταλέντο και την ιδιοφυΐα του. Κατάφερε να περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις ενός μήνα, σε μία μέρα, αφήνοντάς τους όλους έκπληκτους.
Ωστόσο για άλλη μια φορά, οι αυστηροί κανόνες τον απογοήτευσαν, διακόπτοντας έτσι κι εκεί την παρακολούθηση των μαθημάτων. Προτιμούσε να ενεργεί λίγο πιο ελεύθερος. Να περιπλανιέται για παράδειγμα στους δρόμους της Μαδρίτης, παρατηρώντας και ζωγραφίζοντας ό,τι του κινούσε το ενδιαφέρον. Η ζωή γύρω του, ήταν η αληθινή του έμπνευση.
Και κάπως έτσι… ξεκινά τη λαμπρή πορεία του
Το 1899, σε ηλικία 18 ετών, επιστρέφει στη Βαρκελώνη όπου γίνεται μέλος μίας ομάδας καλλιτεχνών και διανοούμενων, δημιουργώντας σημαντικές διασυνδέσεις. Με αποτέλεσμα, το 1901, να οργανώσει την πρώτη του έκθεση ζωγραφικής!
𝓛 𝓾 𝓭 𝔀 𝓘 𝓰 𝓿 𝓪 𝓷 𝓑 𝓮 𝓮 𝓽 𝓱 𝓸 𝓿 𝓮 𝓷
Ο Ludwig van Beethoven γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1770 μέσα σε μουσική οικογένεια. Αν και δεν είχε τα πιο ευχάριστα παιδικά χρόνια, ποτέ δεν το έβαλε κάτω και πάντα κυνηγούσε τη μεγάλη του αγάπη: Τη μουσική.
Σαν παιδάκι, είχε μικρό ανάστημα και αναγκαζόταν να ανεβαίνει σε σκαμνί προκειμένου να φτάνει τα πλήκτρα του πιάνου. Άλλα παιδιά που έπαιζαν μαζί του, παρατηρούσαν ότι πολλές φορές, βούρκωνε παίζοντας.
Η σχέση με τον πατέρα του
Πρώτος του δάσκαλος μουσικής υπήρξε ο πατέρας του, ο οποίος όμως ήταν ιδιαίτερα καταπιεστικός με τον Beethoven, μιας και προσπαθούσε μανιωδώς να τον παρουσιάσει ως «το παιδί θαύμα».
Μάλιστα, βλέποντας το έμφυτο ταλέντο του στη μουσική, στα 8 του κιόλας χρόνια του οργάνωσε ρεσιτάλ. Αν και πήγε πολύ καλά, δεν έγινε ιδιαίτερο θέμα γύρω από το πρόσωπο του μικρού Beethoven, γεγονός που εξόργισε τον πατέρα του κάνοντάς τον ακόμα πιο αυστηρό μαζί του. Στα 10 του χρόνια, αποφάσισε να εγκαταλείψει το σχολείο. Ήταν αρκετά αδύναμος στα μαθήματα. Άλλωστε, ο ίδιος είχε πει: «Η μουσική έρχεται σε μένα πολύ πιο εύκολα από ότι οι λέξεις». Γιατί λοιπόν, να καταπιεζόταν με κάτι που δεν αγαπούσε;
Δύο χρόνια αργότερα, στα 12 του, ο Beethoven παρουσίασε την πρώτη του σύνθεση. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, αναγκάστηκε να εργαστεί ως μουσικός στη βασιλική αυλή, ώστε να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά του. Παρόλες τις δυσκολίες, η εξέλιξη ήταν αρκετά θετική, αφού από εκείνη τη στιγμή άρχισε να αναγνωρίζεται η αξία του ως μουσικός.
Το 1787 ταξίδεψε στη Βιέννη με βασιλικά έξοδα, για να γίνει μαθητής του Mozart. Ενώ μερικά χρόνια αργότερα, το 1792, υπήρξε και μαθητής του Joseph Haydn. Φτάνοντας έτσι στο 1795, όταν σε ηλικία 25 ετών δημοσιεύει μία σειρά από κονσέρτα για πιάνο, τα οποία και γνώρισαν τεράστια επιτυχία. Μάλιστα, πολλοί αριστοκράτες της Βιέννης, του διέθεταν κονδύλια προκειμένου να δημιουργήσει έργα γι’ αυτούς!
Τίποτα δε στάθηκε εμπόδιο στ’ όνειρό του!
Δυστυχώς, από την ηλικία των 26 ετών, ο Beethoven άρχισε να χάνει σταδιακά την ακοή του. Ήταν ακόμα ένα πρόβλημα στη ζωή του, που όμως ο ίδιος, δεν το άφησε να τον απομακρύνει από τη Μουσική. Ακόμα και ολοκληρωτικά κωφός, έγραψε ιστορία ως ένας από τους πιο σπουδαίους συνθέτες και πιανίστες όλων των εποχών!
𝓐 𝓵 𝓫 𝓮 𝓻 𝓽 𝓔 𝓲 𝓷 𝓼 𝓽 𝓮 𝓲 𝓷
Ο Albert Einstein γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1879, στην πόλη Ούλμ της Γερμανίας. Ποτέ δεν ήταν καλός μαθητής και όσοι τον συναναστρέφονταν, αμφέβαλαν για τη νοημοσύνη και την εξυπνάδα του. Ήταν γενικά «κλειστό» σαν παιδί. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι δάσκαλοί του στο σχολείο τον χαρακτήρισαν ως τεμπέλη ή αργό.
Από παιδάκι που ήταν, άργησε πολύ να μιλήσει. Συνδυαστικά και με το γεγονός ότι ψιθύριζε διάφορα λόγια στον εαυτό του, οι γονείς του ανησυχούσαν ιδιαίτερα για την ευφυΐα του.
Η σχέση του με τη μουσική
Σε ηλικία μόλις 5 ετών, ο Einstein ξεκίνησε μαθήματα βιολιού. Ενώ στα 13 του, ανακάλυψε τις σονάτες για βιολί του Mozart – γεγονός που «άναψε» ακόμα περισσότερο τη φλόγα της μουσικής μέσα του. Πώς όμως εξελίχθηκε στον πιο λαμπρό επιστήμονα της εποχής;
Από το στενό, οικογενειακό του κύκλο πήρε τα πρώτα ερεθίσματα για να στραφεί αρχικά προς τα Μαθηματικά κι ύστερα προς τη Φυσική. Κατάφερε μάλιστα να γίνει δεκτός και να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Φυσική, στην Πολυτεχνική Ακαδημία της Ζυρίχης. Ως έφηβος, έγραψε την πρώτη του επιστημονική εργασία, η οποία διερευνούσε το θέμα του αιθέρα (ένα υποθετικό πείραμα του πώς το φως ταξιδεύει μέσα στο διάστημα).
Η πιο διάσημη εξίσωσή του!
Λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 21 ετών, ο Einstein αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο, αποκτώντας το δίπλωμά του στη Φυσική. Βέβαια, ακόμα και μετά την αποφοίτησή του, δεν κατάφερε να βρει ακαδημαϊκή θέση σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Έτσι, εργάστηκε προσωρινά ως υπάλληλος στο Ομοσπονδιακό Γραφείο Πνευματικής Ιδιοκτησίας, στο γραφείο ευρεσιτεχνιών της Βέρνης, μέχρι που δύο χρόνια αργότερα ανέπτυξε την πιο διάσημη εξίσωσή του: E = mc2!
Να λοιπόν που κάθε παιδί έχει το ταλέντο του. Στη μουσική, στα μαθηματικά, στη γυμναστική, στη ζωγραφική… σημασία έχει να ασχοληθεί με κάτι που αγαπάει πραγματικά. Βρείτε μαζί αυτό το κάτι και… πίστεψέ μας, είναι σίγουρο ότι θα διαπρέψει!
Β. Ορφανίδης
Γιώργος Ιωσηφίδης
