Η Lockheed Martin παρουσίασε το Lunar Lander, μια επέκταση του διαστημοπλοίου Orion που σχεδιάζει για τη NASA, με στόχο να προσσεληνώσει και πάλι αστροναύτες στο φυσικό δορυφόρο της Γης.
Η διοίκηση του Προέδρου Trump έχει δώσει σαφής γραμμή πως στόχος της εξερεύνησης του διαστήματος για το αμέσως επόμενο διάστημα είναι η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη και με βάση αυτό το στόχο τόσο η NASA, όσο όμως και αρκετές ιδιωτικές εταιρείες έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν τα δικά τους project.
Η Lockheed Martin, είναι μια πολύ μεγάλη εταιρεία του χώρου της αεροναυπηγικής και ήδη έχει συμβόλαιο με τη NASA για την κατασκευή του διαστημοπλοίου Orion το οποίο θα έχει στόχο τη μεταφορά αστροναυτών στο βαθύ διάστημα.
Με το concept Lunar Lander μας δείχνει ότι επεκτείνοντας αυτή την προσέγγιση της μπορούμε να έχουμε ένα σκάφος που θα μεταφέρει έως και 4 αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης για έως και 14 ημέρες πριν επιστρέψουν και πάλι.
Το σκάφος έχει μέγεθος διπλάσιο σε ύψος από το αντίστοιχο που χρησιμοποιήθηκε στις αποστολές Apollo στη Σελήνη, πριν από 50 χρόνια, ένα σκάφος που τότε είχε τη δυνατότητα μεταφοράς δύο αστροναυτών για παραμονή λίγων ημερών.
To Lunar Lander έχει ύψος 14 μέτρων και για να κατέβουν οι αστροναύτες από την καμπίνα στην επιφάνεια της Σελήνης διαθέτει ανελκυστήρα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο επικεφαλής του τμήματος διαστημικής εξερεύνησης της εταιρείας, Tim Cichan.
Το βάρος του σκάφους είναι 22 τόνοι και θα απαιτεί επιπλέον 40 τόνους υγρού οξυγόνου και καύσιμο υδρογόνο έτσι ώστε να καταφέρει να προσσεληνωθεί από το Lunar Gateway. Χρησιμοποιεί κινητήρες RL10, αλλά όπως σημειώνουν στην Lockheed Martin μπορεί να δεχθεί και άλλους κινητήρες.
Ενδιαφέρον είναι πως το επαναχρησιμοποιήσιμο σκάφος μπορεί να ανεφοδιαστεί με καύσιμα είτε στην επιφάνεια της Σελήνης, είτε σε τροχιά και έτσι θα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί σε τουλάχιστον 5 έως 10 πτήσεις.
Το μεγάλο αρνητικό για το Lunar Lander είναι οι 40 τόνοι καυσίμων που χρειάζεται μιας και απαιτεί μεγάλους πυραύλους για την εκτόξευση τους. Υπάρχουν όμως σκέψεις να εκτοξεύονται σε χαμηλή τροχιά με μικρότερους πυραύλους και στη συνέχεια να μεταφέρονται στη Σελήνη με αυτόνομα ηλεκτρικά σκάφη, τα οποία είναι σχεδιασμένα να μεταφέρουν φορτία από μια τροχιά σε μια άλλη. Στην περίπτωση αυτή από την τροχιά της Γης στην τροχιά της Σελήνης.
Με το concept Lunar Lander μας δείχνει ότι επεκτείνοντας αυτή την προσέγγιση της μπορούμε να έχουμε ένα σκάφος που θα μεταφέρει έως και 4 αστροναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης για έως και 14 ημέρες πριν επιστρέψουν και πάλι.
Το σκάφος έχει μέγεθος διπλάσιο σε ύψος από το αντίστοιχο που χρησιμοποιήθηκε στις αποστολές Apollo στη Σελήνη, πριν από 50 χρόνια, ένα σκάφος που τότε είχε τη δυνατότητα μεταφοράς δύο αστροναυτών για παραμονή λίγων ημερών.
To Lunar Lander έχει ύψος 14 μέτρων και για να κατέβουν οι αστροναύτες από την καμπίνα στην επιφάνεια της Σελήνης διαθέτει ανελκυστήρα, σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο επικεφαλής του τμήματος διαστημικής εξερεύνησης της εταιρείας, Tim Cichan.
Το βάρος του σκάφους είναι 22 τόνοι και θα απαιτεί επιπλέον 40 τόνους υγρού οξυγόνου και καύσιμο υδρογόνο έτσι ώστε να καταφέρει να προσσεληνωθεί από το Lunar Gateway. Χρησιμοποιεί κινητήρες RL10, αλλά όπως σημειώνουν στην Lockheed Martin μπορεί να δεχθεί και άλλους κινητήρες.
Ενδιαφέρον είναι πως το επαναχρησιμοποιήσιμο σκάφος μπορεί να ανεφοδιαστεί με καύσιμα είτε στην επιφάνεια της Σελήνης, είτε σε τροχιά και έτσι θα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί σε τουλάχιστον 5 έως 10 πτήσεις.
Το μεγάλο αρνητικό για το Lunar Lander είναι οι 40 τόνοι καυσίμων που χρειάζεται μιας και απαιτεί μεγάλους πυραύλους για την εκτόξευση τους. Υπάρχουν όμως σκέψεις να εκτοξεύονται σε χαμηλή τροχιά με μικρότερους πυραύλους και στη συνέχεια να μεταφέρονται στη Σελήνη με αυτόνομα ηλεκτρικά σκάφη, τα οποία είναι σχεδιασμένα να μεταφέρουν φορτία από μια τροχιά σε μια άλλη. Στην περίπτωση αυτή από την τροχιά της Γης στην τροχιά της Σελήνης.
Εν καιρό και εφόσον γίνει εφικτή η εξόρυξη του νερού που βρίσκεται στη Σελήνη, θα υπάρχει η δυνατότητα το απαιτούμενο υδρογόνο και οξυγόνο να δημιουργούνται από τους πόλους της Σελήνης.
Πρόκειται συνολικά για ένα φιλόδοξο project, το οποίο όμως φαίνεται πως με την κατάλληλη χρηματοδότηση είναι εφικτό.
